แชมป์ครั้งนี้ของลิเวอร์พูลมีโทนอารมณ์เพลง In my life จังเลย - สยามกีฬา

faca.prelol.com

เสียงเพลง In my life ของ The Beatles ดังคลอๆ ให้ได้ยินทั่วโถงชั้นล่างของบ้าน

    ผมกำลังนั่งเขียนเรื่องที่จะโพสต์ในออนไลน์ ช่วงเวลานี้คงไม่มีเพลงของใครเหมาะจะเปิดเคล้าอารมณ์รื่นแห่งความสุขที่ลิเวอร์พูลเป็นแชมป์เท่าผลงานของสี่เต่าทองแห่งเมืองลิเวอร์พูลอีกแล้ว

    ผมรัก The Beatles.. สามารถนั่งทอดอารมณ์ฟังเพลงของพวกเขาได้ทั้งวัน

    เพลงแล้วเพลงเล่าที่ฟังซ้ำแล้วซ้ำเล่า มันก็น่าแปลกที่ไม่เคยเบื่อ จากวัยรุ่นตอนต้นสู่วัยรุ่นตอนปลายมาวัยทำงานจนกระทั่งอายุเลขสี่นำหน้าแล้วก็ยังไม่เบื่อ ไม่เคยเบื่อเลย

    ผมรักบทเพลงของพวกเขา รักท่วงทำนอง รักแคแร็กเตอร์และความคลาสสิกที่เป็นอมตะของพวกเขา

    ผมไม่ได้ฟังสี่เต่าทองมาพักใหญ่อยู่เหมือนกัน จนกระทั่งเมื่อคืนที่ลิเวอร์พูลเป็นแชมป์พรีเมียร์ลีก

    ท่ามกลางกระแสยินดีปรีดาของเดอะค็อปที่ทำเอาโลกโซเชียลครื้นเครงฉาบด้วยสีแดง ผมอมยิ้มกับทุกโพสต์ของทั้งคนรู้จักและคนไม่รู้จักที่ถูกแชร์กันมา

    ก็ 30 ปีนี่นะ รอกันมาตั้ง 30 ปีจะไม่ให้เด็กหงส์ระบายอารมณ์เลยก็คงเกินไปหน่อย

    ผมขี้เกียจเดินออกไปเอาแผ่นซีดี The Beatles ที่อยู่ในรถ แค่หยิบโทรศัพท์ข้างตัวมาเปิดยูทูบ แล้วพิมพ์เลือกเพลงที่อยากฟังได้เลย

    เพลงแรกที่ผมตั้งใจเปิด.. In my life

    หลายคนชอบเพลงนี้ เต็ก บางจาก เพื่อนซี้ซั้วของผมก็ชอบเพลงนี้ มันคงไม่รู้ว่าผมก็ชอบเพลงนี้เหมือนกัน

    ผมเขียน แล้วก็หยุด หยุดฟังมัน.. นั่งเฉยๆ มองสิ่งของต่างๆ ในบ้านแล้วฟังเพลงโปรดที่สุดเพลงหนึ่งของตัวเอง

    เพียงอินโทรเบาๆ ที่คุ้นเคยดังขึ้น.. ตึ่ง.. ตึ๊ง.. ตึ่งตึงตึงตึ๊ง ความรู้สึกก็ผ่อนคลาย

    There are places I'll remember

    All my life, though some have changed

    Some forever, not for better

    Some have gone, and some remain

    มันก็ใช่นะ มีหลายที่ที่ผมจำได้ ก็ชีวิตผ่านมาขนาดนี้แล้วนี่ บางที่นั้นยังอยู่ บางที่ก็ไม่อยู่แล้ว ไปแล้ว ไม่มีแล้ว

    All these places had their moments

    With lovers and friends, I still can recall

    Some are dead, and some are living

    In my life, I've loved them all

    มันก็ถูกอีกนั่นล่ะ สถานที่เหล่านั้นมีห้วงความทรงจำระหว่างผมกับคนอื่นๆ ด้วย คนที่รัก คนที่ชอบ เพื่อนฝูง ผมจำได้ทั้งหมด

    บางคนก็ยังอยู่ บางคนก็จากไปแล้ว แต่ผมก็คิดถึงพวกเขาทุกคนที่ผ่านเข้ามาในความทรงจำนั้น

    But of all these friends and lovers

    There is no one compares with you

    And these memories lose their meaning

    When I think of love as something new

    หากผมคงต้องปรับแต่งความเป็นจริงตรงนี้อีกหน่อย เราไม่จำเป็นต้องคิดหรือมีชีวิตที่ตรงกับเนื้อหาของเพลงก็ได้ no one compares with you สำหรับผมในยามนี้ไม่ได้หมายถึงคน หากหมายถึงทีมฟุตบอล

    no one compares with you ใครก็เปรียบเทียบกับคุณไม่ได้เลย.. ลิเวอร์พูล

    Though I know I'll never lose affection

    For people and things that went before

    I know I'll often stop and think about them

    In my life, I'll love you more

    นั่นสินะ มันก็พอจะพูดอย่างนั้นได้ถ้าลิเวอร์พูลเป็นรักใหม่ที่อาจทำให้ผมรักพวกเขามากกว่าสถานที่และผู้คนที่อยู่มาก่อน เพียงแต่มันไม่ใช่ก็เท่านั้น ก็เรื่องจริงไม่จำเป็นต้องเป็นไปตามเพลงเสมอไปอยู่แล้วนี่

    ลิเวอร์พูลไม่ใช่รักใหม่หากเป็นรักแรก เป็นรักดั้งเดิมตั้งแต่วันแรกๆ ที่ผมรู้จักฟุตบอล

    มันก็เหมือนที่เขาพูดกันนั่นแหละ คุณเปลี่ยนแฟนได้ เปลี่ยนเพื่อนได้ เปลี่ยนงานได้ แต่คุณเปลี่ยนทีมที่คุณเชียร์ไม่ได้หรอก

    ในช่วงเวลา 30 ปีที่ล้มลุกคลุกคลาน ผมก็ยังเชียร์ลิเวอร์พูลของผมไปแม้ทีมรักไม่ใคร่จะใกล้เคียงกับตำแหน่งแชมป์เท่าไหร่ เดอะค็อปคนอื่นๆ ก็คงเป็นแบบนี้แหละ และมั่นใจว่าแฟนบอลทีมอื่นๆ ก็รู้สึกแบบนี้กับทีมของพวกเขาด้วยเช่นกัน

    ที่เอาใจช่วยทีมที่ไม่ใช่ลิเวอร์พูลก็มีบ้าง เชียร์เอฟเวอร์ตันในรอบคัดเลือกแชมเปี้ยนส์ ลีก 2005/06 ลุ้น ลีดส์ ยูไนเต็ด กับ น็อตติ้งแฮม ฟอเรสต์ ให้เลื่อนชั้น อยากเห็นอาร์เซน่อลสร้างประวัติศาสตร์ไร้พ่ายในปี 2004 อยากเห็นเลสเตอร์สร้างเทพนิยายเมื่อปี 2016

    ในวันที่การรอคอยสิ้นสุดลง มันเป็นอารมณ์ปลดปล่อย ผ่อนคลาย เหมือนอะไรที่เคยทับอยู่บนอกถูกยกออกไป

    ไม่เคยมีพันธนาการอะไรหรอก แต่รู้สึกเป็นอิสระกว่าเดิม ยินดีกับสิ่งที่เป็นอยู่มากกว่าเดิม

    เอาเข้าจริงผมก็เลือนๆ ความรู้สึกเมื่อครั้งที่ลิเวอร์พูลเป็นแชมป์ลีกหนล่าสุดเมื่อปี 1990 ไปมากแล้ว พยายามนึกว่าเราดีใจอย่างไรก็นึกไม่ออกด้วยนอกจากระยะเวลาที่นานถึง 30 ปีแล้ว เงื่อนไขและสถานการณ์ก็ยังต่างจากครั้งนี้มาก

    มากชนิดเทียบกันไม่ได้

    แชมป์ดิวิชั่นหนึ่งเดิม 1989/90 นั้นเป็นแชมป์สมัยที่ 18 ของลิเวอร์พูล เป็นแชมป์ครั้งที่ 6 ในรอบ 9 ปี เป็นแชมป์ครั้งที่ 10 ในรอบ 15 ปี

    ทิ้งห่างทีมอื่นๆ ไม่เห็นฝุ่น อาร์เซน่อล กับ เอฟเวอร์ตัน คู่ปรับแย่งแชมป์ตลอดทศวรรษที่ 80 เพิ่งจะได้แชมป์ลีกแค่ทีมละ 9 สมัย แอสตัน วิลล่า 7 สมัย แมนฯ ยูไนเต็ด ก็แค่ 7 สมัย

    อารมณ์ดีใจมันก็ใช่ แต่เป็นความเคยชินมากกว่า เพราะหงส์แดงเป็นแชมป์ปีเว้นปี ปีนี้ไม่ได้เดี๋ยวปีหน้าก็กลับมาได้ ปีหน้าไม่ได้เดี๋ยวปีนู้นก็เอามาจนได้ หรือถ้าจังหวะเหมาะๆ หน่อยก็กวาดแชมป์มัน 3 ปีติดไปเลย

    ก็เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นเป็นอย่างนั้น อีกทั้งอายุยังน้อยเป็นแค่เด็กชายวัยสิบกว่าขวบ ความชื่นชมยินดีในแชมป์สมัยล่าสุดของผมจึงอยู่ในระดับเด็กๆ ไม่ได้มีการเพาะบ่มความกระหายอยากหรือแชมป์ที่ปรารถนาจาก 1 ปีเป็น 5 ปี 10 ปี 20 ปี กระทั่งมาถึง 30 ปีอย่างนี้

    เสียงเพลง In my life ยังคงคลอเคลียโสตประสาท มันเล่นจบแล้วถูกกดเล่นใหม่เป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้

    There are places I'll remember

    All my life, though some have changed

    Some forever, not for better

    Some have gone, and some remain

    หลังจากผ่านเรื่องราวมากมายทั้งที่น่าจดจำและไม่น่าจดจำ ผมก็ได้เห็นทีมรักเป็นแชมป์ที่ปรารถนาในที่สุด

    ผมอาจจะฟังนี้เพลงซ้ำไปซ้ำมาจนรู้สึกไปเองคนเดียวก็ได้ว่าแชมป์ครั้งนี้ของลิเวอร์พูลมีบรรยากาศในโทนอารมณ์เพลง In my life จังเลย

    แชมป์นี้ชวนให้คิดถึงอดีต มีกลิ่นอายของความโหยหา เป็น Nostalgia หน่อยๆ และ.. โรแมนติก

    In my life.. I'll love you more มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ

    ตังกุย

อีกหนึ่งช่องทางในการติดตามข่าวสาร
Add friend ที่ @Siamsport

Let's block ads! (Why?)

"พวกเขาทั้งหมด" - Google News
June 27, 2020 at 05:09PM
https://ift.tt/3eCg864

แชมป์ครั้งนี้ของลิเวอร์พูลมีโทนอารมณ์เพลง In my life จังเลย - สยามกีฬา
"พวกเขาทั้งหมด" - Google News
https://ift.tt/2VFpqXR
Mesir News Info
Israel News info
Taiwan News Info
Vietnam News and Info
Japan News and Info Update
https://ift.tt/3dnz7A2

Bagikan Berita Ini